Serxio Iglesias: un poeta para o mes de maio.

No mes de maio queremos achegarnos á poesía da Costa da Morte e ao seu poeta SERXIO IGLESIAS. Aínda que nado en Bos Aires forma parte do Batallón Literario da Costa da Morte coma a nosa querida María Mado. Escoitámolo recitando os seus poemas por vez primeira na librería Porta XIII en Vila Nova da Cerveira e impresionounos a sonoridade e a forza dos seus versos.

Comeza os seus camiños líricos nos anos 90 formando parte do colectivo Ronseltz (xunto con Xavier Cordal e Manuel Cortés) co poemario colectivo Unicornio de cenorias que cabalgas so sábados (1994), mostránse irreverentes cos clásicos e mesmo parodian a lírica medieval.

" Novoneyra, reflexionando,

perde o taxi por non estar 

atento..."

(Novoneyra en Nova York)

Individualmente publicou os seguintes poemarios: 

• Métodos para afogar un cisne (Ed. Positivas, 2002).
• Viaxe ao interior da fenda (Ed. Sotelo Blanco, 2012). Premio Eusebio Baleirón.
• 
  

Poética:

A un narrador nunca se lle pide que redefina o xénero.

O panadeiro amasa (fariña, auga, lévedo e sal) e fai o pan.

As autopoéticas son cursis e van preñadas de engolamento estéril.

O poema é porque é en si.

E de cando en vez sae do forno poema de pantrigo.

                                               Rostro:

                                                          un lugar chamado aquel sitio

                                                       con secretas pinceladas nos recantos

                                                       voces que veñen e van na travesía

                   e bramidos nus nos buratos

                                       das esponxas

                 unha praia chamada rostro

          na amnesia dos vivos

           perdura o sal de labios tolleitos

       ollares de esguello

       e roupas de gato

             naquel sitio alcumado lugar

      a vella pousa o cu octoxenario

     no tallo de mirar cara á fóra

                                                       no mar do rostro

......................................................

participa do noso fracaso

a acubíllate hipodérmico

pola alma toda

fálalle ao alento

do encanto da boca espesa

do peso dos brazos

dun cisne que afogamos

con orballo de limón

principio a principio

a lume lento

como un segredo ao mundo

míntelle do que ves

os ollos

nos zapatos

orgullo

 de Métodos para afogar un cisne.

( Os poemas proceden da páxina da BVG e de As escollas electivas).

O grupo Xardín desordenado ten musicado os seu poema " Os malos sen revólver" de Métodos para afogar un cisne.