martes, 26 de febrero de 2013

Máis RV para rematar febreiro!


Nas clases de lingua castelá seguimos coñecendo ao poeta salmantino:



Siete pasos

p.us. Repaso o explicación que hace el pasante a sus discípulos,
o conferencia de esos entre sí sobre las materias que estudian.

Despertad a la rosa, al ganso, al hombre escandinavo,
al perro del infierno. Tomad en posesión todos
los úteros, todas las latas de conservas,
toda la lluvia de los aspersores.
Perdonad al amor y a los bastardos
cuando mude sus pieles.
Levantad vuestros ojos por encima del mundo.
Llorad en broma.
Vigilad el pulso de los elefantes machos
que sueñan con oboes.
Escribid al lado del poema.
Mordedlo, cabreadlo, destruidlo incluso.Resucitad, amigos, resucitad.

Raúl Vacas. Y Confección




Poema con típex

El m r, la n che os ur
la vi a y l muer e,
Di s.
Mi cor z´n r to sin ti.


Raúl Vacas. Proceso de amor



Post-it

Perdón por el amor que a veces no se darte y se evapora.
Perdón por recordarte que el silencio existe,
que la mentira es un artículo de moda,
que tus lágrimas son lluvia destilada.
Perdón por enredarme en el ovillo del orgullo
y descuidar la calma y la ternura.
Perdón por no encontrar la frase exacta
que nos salve del frío y la tristeza.
Perdón por destapar el tarro de los miedos
y dejar que aleteen en tus ojos.
Perdón por no creer en el mercurio y en los puzzles,
por los condicionales simples y compuestos,
por el amor de encargo,
por el miedo al presente y al futuro,
por no traer el pan esta mañana,
por olvidar el día de tu cumpleaños,
por soñar a escondidas.
Perdón por no llamar a tiempo.
Perdón por levantar el tono.
Perdón por mi descuido y mi torpeza.
Perdón por no decir perdón.


lunes, 25 de febrero de 2013

Por eso me chaman Rosa


Nasín cando as prantas nasen,
no mes das froles nasín,
nuha alborada mainiña,
nunha alborada de abril.

Por eso me chaman Rosa,
mais a do triste sorrir,
con espiñas para todos,
sin ningunha para ti.

(...)

O meu corazón che mando
cunha chave para o abrir,
nin eu teño máis que darche,
nin ti máis que me pedir.
                                               Cantares gallegos. 1863




Rosalía soubo como poucos reflectir nos seus versos os propios sentimentos como muller e  como galega, converténdose na máis grande poeta da lingua da que a nosa literatura é herdeira. A súa poesía transcende todas as fronteiras e tamén o tempo, ata chegar aos nosos días coa mesma vixencia e a mesma forza de sempre. 

Os centros educativos que forman parte deste proxecto enREDando cos versos uníronse ás homenaxes de Rosalía con motivo do 150 aniversario de Cantares gallegos. Estas son as nosas aportacións:






150 anos con Rosalía

viernes, 15 de febrero de 2013

Pablo Neruda para celebrar o AMOR


"Gosto dos teus silêncios porque estás como ausente,
e me ouves de longe, e a minha voz não te toca.
Dir-se-ia que os olhos te fugiram
e que um beijo te fechou a boca.

Como todas as coisas estão cheias da minha alma
tu emerges das coisas, cheia da minha alma.
Borboleta de sonho, pareces-te com a minha alma
e pareces-te com a palavra melancolia.

Gosto dos teus silêncios, quando estás como distante.
E é como se te queixasses, borboleta em arrulho.
E ouves-me de longe, e a minha voz não te alcança:
Deixa-me que me cale com o teu silêncio."

de Pablo Neruda,
in Vinte Poemas de Amor e Uma Canção Desesperada, Página 103
Vinte Poemas de Amor e Uma Canção Desesperada, de Pablo Neruda, tradução de Miguel José  Silva, Edição @[165860283490838:274:Relógio D'Água] PVP €12.00 - disponível na 100ª Página

"Gosto dos teus silêncios porque estás como ausente,
e me ouves de longe, e a minha voz não te toca.
Dir-se-ia que os olhos te fugiram
e que um beijo te fechou a boca.

Como todas as coisas estão cheias da minha alma
tu emerges das coisas, cheia da minha alma.
Borboleta de sonho, pareces-te com a minha alma
e pareces-te com a palavra melancolia.

Gosto dos teus silêncios, quando estás como distante.
E é como se te queixasses, borboleta em arrulho.
E ouves-me de longe, e a minha voz não te alcança:
Deixa-me que me cale com o teu silêncio."

de Pablo Neruda,
in Vinte Poemas de Amor e Uma Canção Desesperada, Página 103

jueves, 14 de febrero de 2013

150 aniversario da publicación de CANTARES GALLEGOS

O 24 DE FEBREIRO estamos de celebración; xa van 150 anos da publicación de Cantares Gallegos de Rosalía de Castro, o primeiro poemario escrito integramente en galego despois dos Séculos Escuros; ata entón publicaremos algúns versos animados a xeito de homenaxe e agradecemento á nosa autora:


 
ImageChef.com Poetry Blender

miércoles, 13 de febrero de 2013

lunes, 11 de febrero de 2013

Certame Poesía Concello de Carral


Desde 1997,, o concello de Carral xunto coa editorial Espiral Maior convocan anualmente un Certame de Poesía para escritores maiores de idade que presenten alomenos cincocentos versos escritos en lingua galega. 
Poetas como Rafael Lema, Rafa Villar, Eduardo Estévez, Lucía Novas, Baldo Ramos, Marcos Calveiro, Isidro Novo, Eli Ríos, Enma Pedreira, Miro Villar e Roi Vidal... son algúns dos nomes galardonados nestes premios que son un referente dentro da poesía actual.   
Vale a pena visualizar o vídeo da presentación da convocatoria deste ano, no que se fai un recorrido polos versos dos poetas mencionados.


             
             Para consultar as bases: web concello Carral



martes, 5 de febrero de 2013

Febreiro con Raúl Vacas

Raúl Vacas

Pasen e póñanse cómodos!

 Web do poeta
        
proceso
     

Anaya2




CURSO PRÁCTICO DE LECTURA INTERACTIVA

Bienvenido al Servicio Internacional de Poesía Interactiva:
Si desea leer un poema de amor pulse la tecla número 2.
Si desea leer un poema triste pulse la tecla número 3.
Si desea llorar amargamente pulse la tecla número 0.
Si desea tan solo suicidarse, pulse el gatillo de una Magnum.
Si desea un poema de risa escríbalo usted mismo por favor
y si no desea nada pulse la tecla número 4 hasta que explote.
Después de la señal puede hacer la selección: Pi.
El número marcado no existe.
Por sobrecarga en la red rogamos vuelva a marcar
dentro de cinco minutos.
Son las 5 horas 25 minutos treinta y siete segundos
treinta y ocho treinta y nueve. Le habla la unidad 5.




   CENICIENTAS

   Que la vida iba en serio
   uno lo empieza a comprender más    

   tarde.
                                          JAIME GIL DE BIEDMA


    
    Poemas póstumos

   A las muchachas rubias de los  
   cuentos
   que huyeron del amor sin hacer  
   ruido
   les hablaré del pájaro sin nido
   que odia las migas de los  
   sentimientos.

   A las muchachas de ojos cenicientos
   y el corazón cuché, mudo y partido,
   les hablaré de un reino prometido
   donde las vírgenes tienen  
   descuentos.

  Y a las muchachas que hablan de los  
  hombres
  en los servicios de las discotecas,
  a las que empolvan tristes su retrato
  y hacen quinielas con los nombres
  de príncipes con gafas y con pecas
  les firmaré en la suela del zapato.